«Είναι χτισμένο σ' ένα ύψωμα στο εσωτερικό της μεγάλης πύλης του λιμανιού. Όλοι οι δοκοί και οι σανίδες της οροφής είναι από ξύλο κυπαρισσιού. Η σκεπή καλύπτεται από κεραμίδι. Είναι μικρό κι έχει ένα μιναρέ. Το πρωί και το βράδυ οι πιστοί που συγκεντρώνει δεν είναι λίγοι. Στα αριστερά επίτηδες φτιαγμένη βρίσκεται η σκεπαστή είσοδος, που βλέπει στη θάλασσα. Εδώ έρχονται οι έμποροι, οι συντεχνίες κι οι πολυταξιδεμένοι σε στεριά και θάλασσα για να προσευχηθούν και να περάσουν ήσυχα την ώρα τους. Οι επισκέπτες του τζαμιού είναι πάντοτε πολλοί, γιατί βρίσκεται στο έμπα του λιμανιού και κοντά στην αποβάθρα. Τα καταστήματα που βρίσκονται κάτω από το τζαμί είναι βακούφια του. Είναι χτισμένο με εύκολη και ελεύθερη αρχιτεκτονική, γι αυτό και δεν είναι φημισμένο και πλούσια εξωραϊσμένο. Είναι πολύ όμορφο και μοιάζει με λευκό μαργαριτάρι. Δεν έχει αυλή, όμως βρίσκεται σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα σημεία της πόλης.»

Εβλιά Τσελεμπί, Οδοιπορικό στη Ελλάδα (1668-1671), Εκάτη, Αθήνα 1994, σελ. 200